U Izvještaju se navodi da je Komisija za Srebrenicu, koja je formirana 2004. godine, radila pod snažnim pritiskom visokog predstavnika s unaprijed određenim rezultatima koje je morala da postigne.
Izvještaj o radu Komisije, na razmatranje Narodnoj skupštini Republike Srpske, dostavio je Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih. Komisija za Srebrenicu iz 2004. godine utvrdila je da je od 10. do 19. jula 1995. godine na području Srebrenice nestao 7.801 Bošnjak.
Predsjednik Srpske na početku obraćanja ponovio je da je njegov cilj da obezbijedi da se dođe do istine, te da ne postoji namjera da se umanje zločini koji su se desili nad Bošnjacima.
“Јednostavno želimo da sagledamo i srpske žrtve. Mora da se zna da 30.000 stradalih Srba u prethodnom ratu još čeka pravdu. Srebrenički zločin bio je dogovorena tragedija, s namjerom satanizacije Srba”, naveo je Dodik.
Naveo bez obzira kakvi pritisci bili na Srpsku, interes srpskog naroda mora da bude na prvom mjestu.
Nekadašnji predsjednik Vlade Republike Srpske Dragan Mikerević rekao je da Vlada na čijem je čelu bio 2004. godine nije mogla da ne usvoji izvještaj Komisije za Srebrenicu, jer je to bila njena obaveza koja proizilazi iz ustavne nadležnosti i odgovornosti.
Mikerević je dodao da je ta obaveza Vlade proizilazila i iz Zakona i Rezolucije o saradnji Republike Srpske sa Haškim tribunalom, koje je donijela Narodna skupština Srpske, kao i zbog članova Komisije za Srebrenicu, koje je imenovala Vlada Republike Srpske.
Obraćajući se na posebnoj sjednici Narodne skupštine Republike Srpske u svojstvu gosta tokom razmatranja informacije o izvještaju Komisije o događajima u i oko Srebrenice u periodu od 10. do 19. jula 1995. godine, Mikerević je, kada je riječ o pritiscima međunarodne zajednice, naglasio da mu nikada niko nije direktno tražio, niti ga je ucjenjivao da se nešto mora usvojiti u nekakvom obliku, pa ni taj izvještaj.
On je dodao da mu nije poznato da li je vršen pritisak na Komisiju za Srebrenicu ili njene članove pojedinačno.
“Svi dobro znamo da je međunarodna zajednica ovdje vršila pritisak po dobro oprobanom receptu putem primjene i naizmjenične kombinacije `štapa i šargarepe`. Institucionalno je pritisak vršen putem OHR-i visokog predstavnika, glavnog tužioca Haškog tribunala i članova Savjeta za sprovođenje mira u BiH”, kaže Mikerević.
On je rekao da je taj pritisak indirektno išao putem nametanja određenih agendi pod plaštom evropskih integracija i bolje saradnje sa Haškim tribunalom, pri čemu se nerijetko zadiralo u ustavnu Dejtonsku strukturu BiH i nastojalo da se izvrši što veći prenos nadležnosti na nivo BiH.
“U uslovima odbijanja takvih projekata ili prilikom neizvršavanja obaveza Doma za ljudska prava, bili bi optuživani za opstrukciju, nakon čega bi uslijedile represivne mjere prema institucijama Republike Srpske i pojedincima”, naveo je Mikerević.
Mikerević je rekao da je riječ o bolnim i teškim odlukama koje je Vlada Republike Srpske morala donijeti radi izvršenja svojih obaveza i očuvanja kredibiliteta njenih institucija na međunarodnom planu.
On je rekao da je prije 14 godina kada je ovaj izvještaj usvojen nivo saznanja o događaju bio znatno manji nego danas.
“To je, vjerovatno, bio razlog da je Narodna skupština Republike Srpske svojom rezolucijom o saradnji sa Haškim tribunalom obavezala Vladu u to vrijeme da stručno i neprestano nastavi istraživanje i istorijski vrednuje sve ratne zločine u toku ratnog sukoba na prostoru BiH u periodu od 1992. do 1995. godine”, istakao je Mikerević.
Prema njegovim riječima, treba imati u vidu da je politički okvir i odnos političkih snaga na globalnom, regionalnom i lokalnom nivou bio potpuno drugačiji nego što je to danas.
“To je bio period intenzivnih i užurbanih priprema za obilježavanje 10 godina od dešavanja u Srebrenici sa značajnim učešćem međunarodne zajednice, koja je tražila rezultate saradnje sa Haškim tribunalom i rasvjetljavanje događaja u i oko Srebrenice u periodu od 10. do 19.jula 1995. godine”, dodao je Mikerević.
On je naveo da je to bio period kada je međunarodna zajednica bila snažno prisutna u BiH i uključena u gotovo sve pore društva.
“To je period kada je istovremeno srpski narod na Kosovu i Metohiji doživljavao pogrom na očigled međunarodnih snaga bezbjednosti i važeće Rezolucije UN 1244 i kada dolazi do ubistva premijera Srbije”, istakao je bivši premijer Republike Srpske.
Mikerević je zaključio da u takvoj situaciji Republika Srpska i njena Vlada i sve institucije nisu mogle računati na Srbiju i njenu pomoć, kao što je to slučaj danas.
Sjednici prisustvuju premijerka Srpske Željka Cvijanović, ministri u Vladi Srpske i direktor Republičkog centra za istraživanje ratnih zločina i trženje nestalih Milorad Kojić.
Predviđeno je obraćanje predsjednika Republike, bivšeg predsjednika Vlade Srpske Dragana Mikerevića i nekadašnjeg predsjednika Repbulike Srpske Dragana Čavića.
Potpredsjednik Narodne skupštine Republike Srpske Senad Bratić rekao je da neće prisustvovati ovoj sjednici, kao ni poslanik Koalicije “Domovina” u Narodnoj skupštini Mihnet Okić /SDA/, jer su postojeći Izvještaj potvrdili domaći i međunarodni sudovi.
