Ona je, u obraćanju prisutnima na obilježavanju Dana sjećanja na stradalu djecu Srpskog Sarajeva u dvorištu ove škole, istakla da je 11. mart prilika da se u tišini oda počast najmlađim stradalnicima odbrambeno-otadžbinskog rata, jer se samo sjećanjem čuva i uspomena na prerano uzete živote.
Prema njenim riječima, to je ujedno i opomena da za njihovo stradanje do danas niko nije odgovarao.
“Milica i Nataša, Vlatko i Zorana, Dijana i Goran bili bi danas odrasli ljudi i vjerovatno imali svoje porodice, baš kao i Mirjana koja je mučena i zvjerski ubijena u Ilijašu. Stradalo je 118 anđela za kojima žale njihove porodice i građani Istočnog Sarajeva, jer su to bila naša djeca, naši
prijatelji, rođaci i komšije”, naglasila je Mrda.
Prema njenim riječima, obaveza prosvjetnih radnika je da permanentno, kroz nastavne sadržaje razvijaju interesovanje učenika za istoriju kao nauku i da uče djecu kako da razdvoje činjenice od falsifikata.
Istorijski čas održao je nastavnik istorije u OŠ “Sveti Sava” Miljan Maksimović koji je istakao da je 20. vijek bio nemilosrdan prema srpskom narodu i da je to “krst na koji je raspeta naša polomljena nacija”.
“I ovaj posljednji koji smo vojevali, nije nas štedio. Naprotiv, i ovaj put je stradalo ono naše najljepše, naša mladost. U ovom ratu je nestao cvijet naše mladosti, a u svemu tome i naši najmlađi nisu bili pošteđeni. Više od 120 mališana u svim opštinama ovog grada nije uspjelo da odraste jer je neko iz tamnog sarajevskog vilajeta odlučio tako”, istakao je Maksimović.
Prema njegovim riječima, jedan od najplemenitijih momenata novije srpske istorije je stvaranje Republike Srpske.
“Republika Srpska nije nastala 1992. Ona je nastala 1941. Mi, sarajevski Srbi volimo da istaknemo da je ona materijalizovana ovdje kod nas. Tu je načinila prve korake i narod ovog grada je aktivno učestvovao u tome. Život Srba na ovim prostorima od 1992. do 1995. bio je zapravo život između `čekića i nakovnja`, što najbolje mogu da posvjedoče stanovnici i grobovi ovog grada”, rekao je Maksimović.
Dan sjećanja na stradalu djecu Srpskog Sarajeva obilježen je polaganjem cvijeća na spomen-obilježje ubijenoj djeci, služenjem parastosa i istorijskim časom.
Obilježavanju ovog datuma prisustvovali su predsjednik Vlade Republike Srpske Radovan Višković, poslanici u Narodnoj skupštini Republike Srpske, predstavnici Srpske u Parlamentarnoj skupštini BiH, politički i javni zvaničnici Republike Srpske i grada Istočno Sarajevo i njegovih šest opština, đaci, profesori, članovi porodica stradale djece i građani Istočnog Sarajeva.
Na današnji datum, 11. marta 1995. godine, za vrijeme primirja, snajperskim hicima ubijene su učenice ove škole Nataša Učur i Milica Lalović koje su bezbrižno igrale lastiš ispred svoje zgrade u sarajevskom naselju Grbavica, tada pod srpskom kontrolom.
Na spisku Centra za istraživanje ratnih zločina koji, nažalost, još nije konačan za sada se nalazi 118 imena ubijene djece Srpskog Sarajeva, a na prostoru cijele Republike Srpske ih je stradalo 475.
Do današnjeg dana nema nijednog sudskog epiloga ili podignute optužnice za bilo koje ubijeno dijete u Srpskom Sarajevu.
Spomen-obilježje djeci sa područja Srpskog Sarajeva ubijenoj od 1992. do 1995. godine otkrili su 13. septembra prošle godine tadašnji predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik i Danijela Mrda.
Na spomeniku su uklesani stihovi pjesnika Gorana Vračara “Sumrak” koji su posvećeni stradaloj djeci.
Spomenik je podignut na inicijativu Školskog odbora i Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Istično Sarajevo s ciljem njegovanja sjećanja na ubijenu djecu u Srpskom Sarajevu.
