Incko je izjavio da je prioritet BiH sprovođenje presuda Evropskog suda za ljudska prava, prije svega u predmetu “Sejdić i Finci”.
On je naveo da je sprovođenje te presude “apsolutni prioritet”, ali je istakao da je moraju sprovesti i druge presude Evropskog suda za ljudska prava u predmetima “Zornić”, “Pilav” i “Šlaku”, kao i u posljednjem predmetu “Pudarić”, da bi se, kako je rekao, okončala diskriminacija građana BiH po osnovu njihove nacionalne pripadnosti ili prebivališta.
On je dodao da nije stvar samo u sprovođenju presuda i međunarodnih obaveza BiH, već da je riječ o zaštiti prava svih građana BiH i uklanjanju diskriminacije.
– Riječ je o poštovanju jednog od najstarijih načela civilizacije – jednakosti. Glavni prioritet izabranih predstavnika treba da bude da BiH postane dom svih svojih građana, jednakih na cijeloj teritoriji, bez obzira na etničku pripadnost ili mjesto prebivališta – rekao je Incko.
Iako bi se reklo da Incko ne govori ništa pogrešno i da nema ništa loše u njegovoj tvrdnji da građani BiH ne smiju da budu diskriminisani bez obzira na etničku pripadnost ili mjesto prebivališta, šef OHR-a se napravio ili nevješt ili licemjeran, jer nije javnosti otkrio da njegova rodna Austrija i brojne druge evropske zemlje, za razliku od BiH, nisu ratifikovale Protokol broj 12 Evropske konvencije o ljudskim pravima koji građanima garantuje zaštitu od opšte diskriminacije.
Od ukupno 47 zemalja članica Savjeta Evrope, o čemu je nedavno pisao Glas Srpske, Protokol 12 nije ratifikovalo njih čak 27 među kojima je i Austrija, dok ga devet zemalja nije čak ni potpisalo, između ostalih, Velika Britanija, Francuska, Švedska, Danska i Švajcarska. Sve presude Evropskog suda za ljudska prava o kojima govori Incko donesene su upravo zbog kršenja Protokola 12, a prva presuda suda iz Strazbura donesena zbog kršenja tog protokola je upravo presuda u predmetu “Sejdić i Finci”.
